Sitenden Gelir Sağla!

Raziel (VERSE):
Bir nefes daha sokulsun içine ben gibi,
Nedeni yok yaşam ki melodisel bir tablo,
Bilinmez hangi acını geride bırakacaksın çok değer verirken,
Maskelerde farklı ruhlar tadılacak şafak sökerken...?
Kaç kadeh bu drama afrodizyak?
Sen kokan sarhoş anılarımda dipnotuysa öykümün acıyla sarılan cigaralarda gizli,
Bıraksın kendini zamana,
İnsanız! Doğup ölen bedende tek hata, ömür denen bu düş,
Savaş yaşamda bitmez, dönüş kısır, sönüş kolay ölümse son dumanda!
Hakim olsun ellerim ki beni de çeksin kendine,
Umut doluydu kumbaram kırık o düşlere..
Büyürken acıyla harman, tanrısal yaşam
Kalıtsal doğan yaran azar bu dünya sanal –asl’olan nedir ki?
Kalan o ızdırap harebesi içinde süregelen hayatın mı kendisi?…
Raziel (VERSE):
Gelişti tüm bu dünya, gözbebeklerinde ufku arama yolunu gösterir sana tüm fısıltılar
Akıntılarda insan sürüsü, sokaklarında çöpte ölüsü,
-Asalım ruhları geceleyin askılıklara..!
Sabahsa güneşi gör, adımlarında kör bir gün,
Senaryo aynı balkonumdan gördüğüm tüm bu manzara aklımın içinde,
Fırçamın gizinde darp eder tuallere, -renklerin semada toz pembe
-Aldığım nefes parayla eşdeğer mi?
Sizin ki mutluluk mu? Pardon? Yüzünüz hiç güler mi?
Bilinir acının rengi saklıdır karanlık armonimde hüznüm ruha muhtaç!
Yaşamı gör -Hiciv dilimde kördüğüm
Her satır kanatır kavramı, küçücük oyunların dostluk arası reklam
Her kuşak bir mevzi kuşanan kalıplarında takibi,
Harbin ortasında savrulan bu bedene emanetin melankoli...
Mekan-ı Cehennem
Nkrt x2
Mekan-ı Cehennem bir dünya ve bir oda
bu varoluş bi kayboluş
aslı kan son duman nefessiz
sigaralar söner.. günahla çift dikişti bedenimiz
zaman biziz, birimiz galibiz; çaresiz.
gözümün önündeki ilk perdeydi hayat
kan çanaklarımda yaş akıttım
paslı kalplerinde yattım
uykularım kabuslu bir çığlık
tetikledi zihnimi sinir krizlerimde yaş 11
hastahane koridorları yalnız koştuğum bi bahçe; çiçekler yeşil
tozpembe düşleri kurmak için da polyanalar geldi geçti yolumdan
ama gecelerim hep bi katilin adı seçildi nedense
uçurtmalar yırtık ve sahilin ucunda bir hüzün şimdi
kırk hayallerimse cebimde
kazandığım misketler dünümde
oysa hayatın dikenli yollarında ben sevincin adını karalarken
bu yüzlerle kardeştik o yüzler hep güleçti
şu güneş battı ve kardeş kardeşi vurdu
sokağım kan koktu
bir çocuk evine kapandı adına ağladı
mevsimler döndü sonbahar
dur daha sevinci yaşamadan
girdiğim kuyuda kaçıncı elvada
her güne dikilen kaçıncı mum bu
merhabamda ve de bin duamda
büyüdüm derken elimde kalan bir çok kirli hatıralayla
mısra olup süzüldüm tek tek armonilerimin semasına
Nkrt x2
Mekan-ı Cehennem bir dünya ve bir oda
bu varoluş bi kayboluş
aslı kan son duman nefessiz
sigaralar söner.. günahla çift dikişti bedenimiz
zaman biziz, birimiz galibiz; çaresiz.
ufacık bir düş yarattı ve kaçtı aynalardan
gerçeği yok saydı
sevgiyi kanattı elleriyle doğru ancak
sancakları diktiği her ritimde bi eksik
yazdığı her satırda kör bi çocuk vardı
tuttu elinden çekti kendine
yorgundu hasta düştü bir kış günü vuruldu tek bi sözle
yarattığım mabed mateme döndü
şaraba baktı doğacak güneşi
her yer geceleri kör dumandı bende izledim
bende izledim pandomimlerimle bi öykü yarattım
şeytanla dansa kalktım ve sarıldım hayata
gözlerini kaparken tuttum kolundan soktum harflere
kelimeleri yoruldu fakat ben yorulmadım
söylemekden ben emindim
ben razieldim
depresif bu alemin içinde aklımı yitirip suikast notları tuttum kendime
şimdi mürekkebim
bıktım sabırdan
kestim umudu hayattan
ve yazdım..
ölüm kokardım
adımı binlerce yıl önceden çıkardım
sakladım içimdeki çocukları kalbimin odalarına
tek bir süngüyle bir mısrada
koştum soyut savaşlarıma
Nkrt x2
Mekan-ı Cehennem bir dünya ve bir oda
bu varoluş bi kayboluş
aslı kan son duman nefessiz
sigaralar söner.. günahla çift dikişti bedenimiz
zaman biziz, birimiz galibiz; çaresiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder